No er det nyttår

Alle er på farta
heile natta svarta
ingen skal bli kvarta
heller ikkje katta (svarta)

GPL

"kom til kaffi i dag kl nitten eller fredag kl sytten med nye-familien. vet at eksen inviterer på søndag. fint med svar"

Tjuefjerde luke

No vart det jul att. I år også. Tonane har tona om jul (og slepp til eselet, med). Tyrileggen er så og seie fanga av (i?) zeitgeist. Ein eim av honning og krydder ligg over antiagenturet heilt ned til postkassane. Og sukat er sylta sitrusskal.

(Førstesetningsinnsamlinga held likevel fram, endå om vi no er ved eit mål.)

Tjuetredje luke

Det finst mange gode førstesetningar. Og mange dårlege. Kom gjerne med døme.

Tjueandre luke

Her vert det ikkje sagt noko. Tjueandre luke står tom. Om ein ser bort frå stadfestinga av tomleiken.

Tjueførste luke

(Mel.: Fader Jakob)

No snur sola,
no snur sola,
snur du og?
snur du og?
heile verda snurrar
heile verda snurrar
heilt konstant
permanent

Tjuande luke

må finne skjegget må finne skjegget må finne skjegget

Nittande luke

Rom skal ryddast, klede skal tørkast, golv skal vaskast, boss skal brennast - og gravemaskinen i nabohagen har motorstopp.

Imedan, ein annan stad, står det ein og undrar på kvar det vart av nålauget. Han seier at no er det nok. Om ikkje det dukkar opp snart, så vil han sjå seg om etter noko anna.

Attande luke

Klokka har snakka litt med katten som varast i garden er.
Katten kunne fortelje at den einaste riktige måten å ete ein karamell på,
er å la han liggje på solvarm skiferhelle
og sidan sleikje han i nedoverbakkeform (jf illustrasjonsfoto).

Syttande luke

Ikkje lim, men


nostalgi

Sekstande luke

Entrepenørskap. Kjøleskap. Azalea og salig Amalia. Strid og tid og flid og mykje dalar ned i skjul.

I morgon: lim.

Femtande luke

Klokka freistar plan B: arkitektur.

Fjortande luke

Sju pluss sju er fjorten,
kjærasten ventar i porten

fjorten pluss ti er tjuefire
nokon spelar på lire

Tiande luke

Antiantiagenturske begivenheder har lagt hindringer for lukene fem, seks, syv, åtte, og ni. Det ventes videre hindringer også for lukene elleve, tolv og tretten. Antiagenturet kjemper tappert, men er i skrivende stund på vikende front.

Fjerde luke

Fjerde luke er litt blyg
kunne være den er dryg
men man kan jo aldri vite
kanskje vil den aldri flyte

fjerde luke er en lykke
rett og slett et lite stykke
føtter tasser bort dit fort
bruker støvler ut og bort

tredje luke

var ikkje bortgløymd.

Somme gongar

Frå tid til annan kan lys brenne, fjell lyse kvitt, novemberkaktus bløme - utan at det gjer den minste skilnad.

Andre luke med tillegg

(melodi: bjørnen sover eller gubben noa)


Lyset brenn fint
står der einsamt
lyser opp vår verd
alle er visst sjuke
nokon skriv eksamen
men det gjer vel
men det gjer vel
ingen verdas ting


Tillegg:
Det er også ein idé å syte for straumforsyning til datamaskina, sjølv om det krev at ein utset seg for livstrugande situasjonar undervegs.

Første luke/Adventskalender (ny post)

Klokka vil no glede eventuelle tilhøyrarar med adventskalender. I dag, som er fyrste desember, kan alle som vil synge ein song. Her er framlegg til song:

(melodi: gubben noa eller bjørnen sover)

Jula kjem snart,
jula kjem snart,
fram frå vinteren
kva skal ein ta til med?
kan ein undre over
over kaffi,
over kaffi
gjennom trallen her.

Nasjonalromantikk

At ligge i grønne enge
og kikke mot blåe fjelle
o - lytte til kuebjelle
nu hvile så riktig lenge

Too much I once lamented

falalala falalala now chanting go and singing falalalalala sat I and wringing falalalala falalalalalala falalalalala

Manifestasjon

Korleis ser to ut når to har freista noko og heilt plutseleg og uventa fekk vite at det vart for seint for to timar sidan? Slik:

Antiagenturet

Overalt.

Ohne Titel

(også same høve)

Ny post: Tevling

Same høve, ikkje same bilete.

Og nett då du trudde...

Klokka skulle sette opp ein ny bloggpost. Og kva skjedde? Ikkje berre kunne ikkje hennar eigen konto kontakte blogger, men merkelege andre ting hende. Plutseleg var dramaet over, og kontoen hennar kunne kontake blogger, og gjorde det.

Men då, nett då du trudde at alt var i skjønnaste orden igjen, gjekk døra opp bak klokka, og

I huset åt Per

Langt inne i huset åt han Per, forbi mjølet, bortom rotta og rundt katten over hunden og under kua, og jenta har flydd for lengst, der finst det.

Vedkjenning (Finn fem feil)

klokka måtte på attlukkingsrekognosering i jaor, og fann eit vindauge i oksidert jarnramme, ope eller ikkje ope, der vinden taut inn gjennom mange fleire sprekkar enn det som var opninga på vindauget.

Kvar har Klokka vore?

Sei det. Rundt om. Ingen stader. Utan nett i fleire dagar, i alle høve. Med merkeleg unnatak av nokre timar ein kveld, men det kunne jo ikkje høve betre. Ingen grunn til å klage over det.

Elles. Dagane går. Dei vert fylte med tid, alle desse augneblinka som ligg strukturert etter kvarandre som perlar på ein snor, slik at dagane kjedar seg saman til lange remsar av tid, og Klokka undrar på om ho nokon gong kjem til å verte fristilt frå sjølve denne rekkefylgja, slik at ho kan fly omkring, det vil seie, ikkje fly omkring, men ikkje vere innanfor rekkefylgjestrukturen og heller vitje ulike delar av den lange remsa som alle augneblinka strukturere.

Det er sjølvsagt mogeleg. Ein kjend forfattar har nemd det, og dessutan har ein italiensk kvantemekanikar eller kvantefysikar eller noko i den dur hevda noko slikt. I alle høve om ein tillett analogiar. Då han ville prove at noko som var resiprokt utelukkande tilstandar kunne eksistere simultant, sende han brev til instituttleiaren om at han kom til å ta livet sitt. Straks etter sende han eit telegram om at han ikkje tenkte på sjølvmord. I tillegg kom eit tredje brev eller telegram om at han håpte begge meldingane kom fram til instituttleiaren samstundes. Han forsvann sporlaust på ein båttur mellom Sicilia og Napoli, og ingen fann nokon sinne spor av han. (Fritt etter minnet.)

Og kva skjer elles? Klokka ligg no sjuk. Høg feber slit og dreg gjennom klokka, og klokka fryktar for framtidige obligatoriske aktivitetar som avgjer framtida hennar, og skal difor verte styrtfrisk til morgondagen og fredagen, der desse obligatoritetane krev deltaking. Truleg er det ikkje berre eit tilfelle at obligatorisk og alligatorisk lyder så likt.

Det var det

No er det visst slutt. Over. Finito. Godt Klokka sjokolade har.

Mer GPL. Eller: gjettelek

Hvor mange ganger i løpet av en dag kan man høre noen ytre "men her i virkeligheten" uten å implodere?

Onomastiske grunnøvingar

Klokka har nokre gongar undra henne litt over merkverdige ting som at det ein gong må ha vore nokon som heitte Lodin Lepp. Øvinga denne gongen er å faktisk leve seg inn i Lodin Lepp-rolla ein heil dag.

1. Gå til kantina og sei "Hei, eg heiter Lodin Lepp og vil gjerne kaupe denne koppen med kaffi"
2. Gå til hovudpostkontoret og høyr om det har kome post til deg, Lodin Lepp.
3. Ring til lønnskontoret ved UiB og sei at du er Lodin Lepp, og har ikkje fått lønninga di denne månaden.

Der ser de: Klokkas antiagenturske onomastiske grunnøvingar gjer dykk til vaskeekte moroklumpar.

Aldri

begynn en setning i overskriften som du fortsetter i avsnittet.

Tja

Det er det ein skal seie om Kengu kjem og undrar på om einkvan har sett Kengubarnet. Visstnok.

Om så mangt

Det er faktisk ein ny serie her på antiagenturet. Nett no av di klokka reint ikkje kan hugse på kva for andre seriar som finst. Jo, det stemmer, ho har jo GPL og -ingar. Det må ho hugse til ein annan gong.

I dag er klokka mest oppteken av dei store språkslaga ho har kjempa på vegner av ei heil gruppe som ikkje ein gong veit kva ho gjorde, og ho gjorde det utan å vere fundamentalist. Sjølv om det kanskje ville vere tautologisk å vere fundamentalist, men sidan, som kjent, tautologi og kontradiksjon er det same, og fundamentalisme ikkje er kontradiktorisk, er ho altså ingen fundamentalist. Berre dekonstruktør. Sjølvsagt var det jo ikkje kjekt at den som var utsett for det veldige uventa store snikstormangrepet vart so rrrrredd. Men sidan einkvan ein gong sa at klokka verka skremmande på folk, var det på tide å skremme nokon.

Og elles. Elles slår bobla sprekker no. Livet tek til å krype inn att i det heile, og det er eigentleg like synd som det er bra. Til dømes er det ille å ikkje lenger ha ei god orsaking for å utsetje oppvasken til neste veke eller seie at det er umogeleg å tenkje så langt som til om ein time.

Endå elles (elles vert det ikkje om så mangt). Endå elles er det mykje meir ho kunne tenkje seg å finne på. Og då er det vel berre å gjere det.

Og då var det gjort

Klokka tek opp att: Då var det gjort.

Mållaus intertekstuell undring

Min själ,
min darrande själ,
vart går du?

Ein kan jo undre, når ein ikkje søv når ein skal sove, når ein ikkje får skrive det som sit fast mellom hovudet og fingrane, når alt ein ser er graut og alt ein høyrer er sus. Løysing: Uhelsesame mengder kaffi og turka frukt med sjokolade. Korte innslag av te og neter.

Og når ein sit slik og darrar, kan ein tenkje på kor darrande han Simon var då Kristin gjekk frå han, og kor heldig presist namnevalet var frå forfattar slik at lesar heile tida har visst at han ikkje er heilt stødig sjølv om alle meiner han er det, eller kor mange som har darra gjennom tidene heilt generelt, og tenkje vidare at det er sikkert noko ein har misforstått ein stad. Og ein må hugse på punktum.

Godt her ligg eit eple til seinare.

Onomastisk spørsmål

Sidan nokre er så gode på namn, vil klokka gjerne rette eit spørsmål ut i det store. Ein veit jo det at det finst mange namn, og at nokre er rarare enn andre. Orsak. Kanskje ikkje rarare, men ikkje-så-ofte-høyrde og slikt. Klokka tek henne ikkje tid til det politisk korrekte no. Spørsmålet ho alltid har undra litt på, i alle høve sidan ein gong såg på serien Rederiet, er: Kan jækel tyde det same på svensk som det gjer på norsk? Og om så: Korleis er det då å heite Lennart Jäkhel?

S&K eft. (Syt og Klag)

Når sommaren gjekk heilt på tverre og hausten tek til på same måten. Når Staten vil ho skal døy og bli borte, og det hjelp lite med protestar. Då verkar surkål som ein dans på raude roser.

Når dagen tek til at ho slår seg sjølv ned på gata og det var ein god start.

Kven skal trøyste klokka?

Onomastiske grunnøvelser

Klokka hadde planlagt en hel serie om såkalt alternativ onomastikk. For alle som ikke vet det, er alternativ onomastikk den delen av navnegranskingen som går mot den forferdelige ensrettingen universitetsonomastikken forsøker å tre nedover samfunnet.

Men det ble visst ingenting av.

GPL, igjen

Når alt ein bed om fører til at ein får det motsette av det ein bed om, og alle som gjev ein det motsette av det ein har bede om, vert fornærma når ein ikkje tek imot det dei gjev.

Klokka kan no, sidan ho av omsorg for alle desse ikkje har sagt nei, ete mykje og drive oppussing. Dårleg utvikling. Det kan ende stygt.

Ferierapport

Klokka hadde tenkt å skrive litt om hennar mål for heile ferien. Først må det seiast at ho faktisk ikkje har hatt eller har ferie, av fleire årsaker, og hovudsakleg ei årsak. Men det vart jo, ved sida av meir eksotiske ekspedisjonar (som bileta under viser), endå ein seildukshustur. Det var slett ikkje dumt. Og sjølv om klokka er vonbroten over å ikkje ha kome til valfartsstaden Høyanger i år heller, så må ho seie at mykje trass alt var bra. Til dømes var det ingen som ville tvinge i henne joika-kaker, eller sutra over fråveret av joika-kaker. Alt som var lova henne for sommaren, har ho no fått lovnader om i september, då ho ikkje eigentleg har nytte av det for same formålet, men det har jo ingenting her å gjere. Dessutan kling no september-lovnader ikkje så reint ille.

(Om klokka no verkar forvirra, så er ikkje det til å undrast over. Ho har vore på eit jobbintervju for ei stillling ho ikkje er kvalifisert for, og det heile var prega av meir surrealisme enn den kvardagen ho elles kjenner.)

I alle høve: Medan klokka tenkte på mykje, blant anna på korleis ho skulle få til å kome til Høyanger ein gong i livet, og var ute på tur med Str.34, trefte ho nokon ho ikkje tenkte at ho skulle treffe.

Slik var altså det. Resten av tida gjekk med til andre ting. Etter møtet med gjengen på biletet, og sidan alle i gjengen på biletet var så barnslege, og sidan dei stod mellom henne og Høyanger, føretrekte klokka og Str.34 andre aktivitetar.

No kan det sjølvsagt sjå ut som om klokka var redd.

Eg er svolten

Eg òg.

Synkront

Alt man får med seg på en tilfeldig båttur.

Sitatforvirring

I dag var dagen det eigentleg skulle skrivast noko om likskapen til Ludwig Wittgenstein, men det er litt vanskeleg å sjå klokkatrekka gjennom gittervindauget. I staden seier klokka noko om dagens skriving. Det er forvirra tale. Når ein kjem til akkurat det same sitatet to gonger på same sida, og eine plassen står det 'tomleik' og andre plassen 'atomleik', og ein ikkje skjøner kva det eigentleg skal vere. Då kan det vere det same med kommareglar òg.

Oppdaging

Tarjei Vesaas les annleis enn klokka skulle trudd ut frå pseudofars parodi og svart kvitt intervjuet med høvdingen sjølv.

(Det er berre å hive seg på P2 kvar morgon 09.03 eller 17.03.)

Flytting

Kontor når ein ikkje har kontor inneber konstant flytting.

Utlufting

Klokka har vore på utluftande ekspedisjon.

Klokka har lært mykje.

Klokka har snakka meir.

Klokka har vorte forkorta.

Klokka har drive med aktiv tåkelegging.

Klokka har Serie?

Dagen i dag

Klokka vil gjerne plukke opp tråden frå andre som driv med blasfemiske omdiktingar. Her kjem ei:

Variasjon over Gubben Noa, eller Bjørnen sover, om du vil:

Skrivearmen, skrivearmen, den er jammen vond.
Så kjem faktisk brannen,
sjølve armebrannen.
Amputer han,
amputer han,
så er brannen sløkt.

Mellomspel: Kven Klokka eigentleg er.

Klokka hadde no eigentleg tenkt å skrive noko om teltliv i vestlandsk styrtregn, kvalitetstesting av nye lommeknivar, fastkøyring i grusbakkar og venlege dølar. Det vert ikkje noko om det i dag.

Dei siste dagane har andre bloggarar skrive mykje om ein test ein kan ta. Ein kan finne ut kva for ein figur ein eigentleg er i Mummidalen. Vel nok, tenkte klokka, og ville også finne ut kvar ho passa inn.

Klokka fann testen, tok testen, fekk svar: Mummitrollet. Det forklara eit og anna, for ho har lenge undra over om ikkje farsskapet ho har vore førespegla kanskje inneheld element av bløff. Alle Mummipappaer kan melde seg til Klokka for rørande møte.

Det var ikkje slutt med det. Klokka fann noko anna: Mange andre testar. Ho vart skeptisk til testmakaranes grannsemd då ho kom over formuleringar som "Om vi hadde vært fantasiskapninger i stede for mennesker", "hvordan klær liker du å ha på deg" og "hvordan hår farge [har du]". Likevel: Ein skal ikke skimse av hunden på håra, eller selge smøret før bjørnen er skoten. No som ho hadde funne ut at ho heilt utan tvil er Mummitrollet, vart vegen til vidare oppdagingar kort. Ho tok ei rekkje testar, og fann ut:
- Klokka er over 50 år gamal, mentalt sett.
- Klokka er ein ukrainsk hest som kjem til å bli attfødd som hest også i det neste livet (ho er ein god hest, med andre ord).
- Klokka bør bu i Stavanger, og songen hennar er 'I feel good'.
Dessutan skulle den ukrainske mummitrollhesten eigentleg heite Sunniva, og ho er ein ekte spion. Om ho hadde vore eit fantasidyr, ville ho ha vore den sorte pegasus. Dessutan er ho mest lik Meryl Streep av kvinnelege Hollywood-stjernar.

Klokka vart sjølvsagt meir og meir nøgd. Å vere hest er edelt, å vere Mummitrollet er supert, og å verte hest i neste liv når ein er frå sjølve hestelandet Ukraina - jau, det er gode greier. Dessutan har ho alltid kjent eit nært band til Meryl Streep, heilt frå Madison County til Kenya, frå kranglinga med Richard til kranglinga med Charles/Mike, frå New York til Mundy-heimen. Etter slik ros var det på tide å finne ut kva slags filmsjanger Klokkalivet eigentleg vert spela ut i. Held dykk fast, alle agentar og medantiagentar:

"Ditt liv er en knivskarp dokumentar. Ingen sak er for liten, ingen motstander for stor. Du retter søkelyset mot urettferdighet og sabler ned autoriteter på din vei."

Det var vel lovord (og hugs at Michael Moore aldri er knivskarp)!

Klokka var eigentleg svært nøgd no, og "självkänslan" voks fleire meter med kvar oppdaging. Då kunne ho koste på henne ei siste bonustest, nemleg "Hvilken kjendis er du mest lik" - og rekna med å ende opp som ei eller anna glamorøs, stilfull og human stjerne, som til dømes Audrey Hepburn. Her var det den knivskarpe dokumentaristiske tilnærminga leidde til gjennomholing av alle testresultata. Etter ti djupe og inngåande spørsmål som skulle avdekkje kven Klokka no var mest lik av alle kjendisar, fekk ho denne formuleringa opp på skjermen: "Du hadde 4 av 10 riktige!"

Etterlyst og lovet: Forklaringsbegynnelse

Antiagenturet har vedtatt klokka at hun skal skrive og publisere forklaringsbegynnelsen, nu, rett før dagens antiagenturske GPL. Tante Fiolett spurte om følgende 22. juni 2007 kl. 21. 06:
'Kva er eigentleg eit antiagentur? Har det noko med agent eller ur å gjera?'

Nå kommer den lovede forklaringsbegynnelsen.

Det har ingenting med ur å gjøre, tror klokka. Selv om klokke og ur jo ligner. Men man kann ja nie wissen, som det står, hugget i stein. Men tante fiolett har helt rett i at det har med agent å gjøre. Og det er ikke helt uriktig med ur, heller, selv om klokka sa det. En agent pluss et ur blir agentur. Anti pluss agent pluss ur blir antiagentur. Klokka pluss anti pluss agent pluss ur blir Klokkas antiagentur. Hun vet ikke så mye mer om det.

Forklaringsbegynnelsen var lovet tante fiolett. Klokka undrer på om den ikke like talende for andre var. Man kann ja nie wissen.

Dagens GPL (overhøyrt)

- Trur du ho høyrde meg?

Avislesarar

Eg veit ikkje sikkert om nasebjørnar les Dag og Tid.

Og: Medan vi ventar i spenning, er bestemor nervøs.

Saksopplysning

Hun satt faktisk og plukket steiner ut av oljegrusen.

GPL

Ny serie: GPL.

Akronym ja, men kva for? Det veit ikkje alle. Mdgvi.

I dagens GPL skal vi sjå nærare på fenomenet ryktespreiing. Korleis avteiknar ryktespreiing seg som mønster på eit kart? Linjært? Eller som ringar i vatn? Eller som usystematiske dryp som ligg som seige, emne, ugjennomtrengelege sirupsflekkar på framande tunger? Eller som sorgmuntre flagrande haustlauv i frisk bris, dansande rundt omkring?

Og erteblomane veks.

Observert i det siste som ikke observeres hver dag

1. Tjeld
2. Regn
3. Rasputin
4. Padde
5. Måke på hegrejakt

Riesenknaller. Med anbefaling.

Icadyptes salasi
En gresspollenallergiker skal ikke klippe gresset.

Ligning

Det er ikke meningen at noe skal ligne på noe som helst.

Spenning

Klokka har merka seg mykje andelaus spenning knytt til denne bloggsida.

Jamstillingsvedtak

I Noreg har vi fleire målformer. Difor vil det vere naturleg for bloggaren å nytte fleire målformer, anten slik ho veit dei er eller slik ho har ei meining om at dei er, også i form av målføreprøver. Ver gjerne gira på framtidsvisjonane dette opnar for.

Formål (revidert versjon)

Konstruktive tilbakemeldinger på debutinnlegget har fremkalt behov for møysommelig etterforsking av ulike bloggdebuteringsmetoder. Breddeforskningen kan nå fremlegge følgende resultater: Bloggedebutanters foretrukne selvintroduksjonsinnleggsstruktur kan deles inn i to hovedgrupper:

1. Presentasjon av blogg/blogger og erklæringer om hva bloggen skal si noe om fremover
2. Namedropping og erklæringer om hva bloggen ikke skal si noe om fremover

Denne bloggens debutinnlegg unndrar seg begge kategorier. Dette innlegget, det vanskelige andreinnlegget, drar bloggen inn igjen i den virtuelle samhandlings- og kommunikasjonssfæren, da den forholder seg til pågående relasjonsskapende publikasjonsaktivitet. Altså er bloggen allerede, på første dag, med to innlegg, allerede unndratt og inndratt.

Et, til nå, skjult mål er nådd.

(Samt at nå kan bloggeren bli klikket på)

Formål

Kunne kommentere andre blogger med blå skrift.